مرمت شهری و روحیه شهر، لزوم تداوم حضور کانون های اجتماعی دربافت های تاریخی مطالعه موردی : محله جلفای اصفهان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 403

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEUCONF06_0065

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

اگر بخواهیم فضای شهری را بدون تحمیل معیارهای زیبایی شتاختی و رفتار شناسی تعریف نماییم ، ناگزیر خواهیم بود فضای ما بین ساختمانها _ توده شهر _ را فضای شهری قلمداد کنیم، اما ازدیدگاه علوم رفتاری تنها با تکیهبرویژگی های کالبدی و هندسی فضای شهری نمی توان فضای باز بیرونی را در عرصه شهر یک فضای شهری قلمداد نماییم، بلکه کیفیت حضور انسان و تعامل اجتماعی و فردی که در عرصه عمومی شهر صورت می پذیرد نقشی غیر قابل انکار در تداعی معنای فضای شهری شکل گیری روحیه شهر و تداوم آن در ذهن مخاطب ایفا می نماید.بنا بر همین تعریف مرمت شهری نیز تنها در مجموعه عواملی که سعی در حفظ و بهبود وضعیت کالبدی شهردارند -تعمیر اثر- خلاصه نمی شود، بلکه آنچه حائز اهمیت میباشد به روز نگه داشتن فضای شهری و انطباق آن با رفتار و فعالیت اجتماعی شهروندان در دوران حاضر– معاصرسازی اثر - و تداوم روحیه شهر و محله می باشد. بدون تردید زمانی می توان به بقای یک بنا یا مجموعه در عرصه شهر و حیات اجتماعی مردمان آن شهر امید داشت که آن اثر بتواند همانند پیشینه خود بستر شکل گیری و رشد فعالیت ها و تعامل اجتماعی مخاطبان خود در مقطع زمانی مربوط به خود – زمان معاصر- باشد. بر اساس آنچه گفته شد و با توجه به اهمیت و تاثیر سکونت و حضور جامعه ارامنه در تداوم تاریخی- فرهنگی محله جلفا از بدو پیدایش آن تاکنون و شکل گیری روحیه شهر بر اساس حضور و زندگی اجتماعی آنان، پرسش مطرح آنست که اقدامات صورت گرفته در روند مرمت شهری محله جلفا تا چه اندازه در حفظ و تداوم سکونت و حضور کانون های اجتماعی ارامنه اصفهان به عنوان اولین و مهمترین عامل پیدایش و شکل گیری هویت این محله در طول تاریخ موثر بوده است راهکارهای تداوم حضور توده های اجتماعی در یافت های تاریخی مانند جلفای اصفهان کدامند

کلیدواژه ها:

نویسندگان

امیرحسین رستمی زاده

دانشجوی مقطع دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات

رویا اصحابی

کارشناس ارشد معماری، گرایش منظر، دانشگاه شهید بهشتی