معیارهای تشخیص معماری ارزشمند

مستند سازی، مسابقات، همایش ها و جوایز معماری، الگوی تفکر معماران در یک برش زمانی خاص را نمایان میسازند. در این رویدادها با طیفی از ادعاهای ساخت یافته تا نوآوری های خلاقانه مواجه هستیم. طبیعی است که معیارهائی برای تشخیص ارزش این تالیفات وجود دارد. هدف این مقاله ارائه دسته بندی از مشخصات معماری ارزشمند در مفهوم عام است، این دسته بندی میتواند برای معماران در زمان طراحی، داوران مسابقات معماری در زمان تدوین رویکردهای داوری و تنظیم چهارچوب تحلیلی از تفکر معماری برای پژوهشگران و منتقدان معماری معاصر مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش فرآیند مشاهده، تحلیل محتوا و مفهوم یابی بر پایه یک نظام، تحلیلی- استنتاجی برای دسته بندی ملاک بوده است. به این منظور منابع مفهومی – الگویی معماری، مستندات و آرای صاحب نظران برای استخراج مفاهیم نظری، مورد توجه قرار گرفته و ساختار مبدل ذهنیت به عینیت و تاثیر زمینه فرهنگی و اجتماعی، توصیف و تبیین شده است.در نتیجه بررسی ها معلوم شد میزان اتکای فرآیند معماری، به تمامیت ذهنی- عینی و اصول پایه به مثابه عامل بوجودآورنده از یک طرف و میزان تبعیت از الگوهای ماندگار و فرآیند مبتنی بر ساختار از طرف دیگر، در میزان ارزشمندی اثر نقش تعیین کننده ای دارند و متناظر با این معیارها و شاخصه های مربوطه، معماری ارزش آفرین قابل تشخیص و به همین ترتیب قابل بازمفهوم سازی است.

کلیدواژه ها:

معماری ارزش آفرین ، تمامیت ذهنی - عینی ، عامل بوجود آورنده ، الگوی ماندگار