بررسی ویژگی های سازه ای و نحوه ی اجرای سیستم شبکه قطری در ساختمان های بلند

امروزه ساخت سازه های بلند در شهرهای باتراکم جمعیت افزایش یافته است.برای کاهش محدودیت ارتفاع به دلیل ضوابط طراحی موجود ضرورت انتخاب یک سیستم سازه ای به گونه ای که به شکل بهینه بیشترین کارایی به لحاظ سازه و معماری ایجاد کند مورد توجه قرار گرفته است.در علم مهندسی ساختمان همواره مهندسین سازه ومعماری در پی یافتن تکنولوژی وسیستمی بودن که بتواند دهانه بزرگتری را بدون قراردادن ستون در میان فضا پوشش دهند.از اوایل قرن بیستم که پیشرفت روزافزون علم وتکنولوژی ایده های بسیاری برای رسیدن به این مهم توسط مهندسان مطرح شدکه برخی حتی اجرا نیز شدند.مهندس وریاضیدانی به نام ولادیمیرچوخوف سیستمی را وارد عرصه مهندسی کرد به نام سازه دیاگرید ویا شبکه قطری که به وسیله فریم های مورب که در کنار یکدیگر شبکه مثلثی به وجود می آورند می تواند علاوه بر ایجاد فرم زیبا وپایداری مناسب دهانه های بیشتری را بدون ایجاد ستون در میان فضا ایجاد نماید. سازههای شبکهای قطری بهعنوان یکی از خلاقانهترین و قابل انطباقترین روشها در ساخت ساختمانها در این هزاره هستند. مقالهی پیشرو تحولات ساختمانهای شبکهمورب را در سالهای اخیر برای دربرگرفتن طراحی و جزئیاتبندی بررسی میکند.

کلیدواژه ها:

ساختمان بلند ، سیستم سازه ای ، شبکه قطری ، نحوه اجرا