مدلسازی مکانهای حادثه خیز تصادفات رانندگی درونشهری با استفاده از روش چگالی مبنای شبکه ای

شناسایی مکانهای حادثه خیز تصادفات رانندگی درونشهری و اقدامات مناسب در این مکانها، میتواند در جهت کاهش خسارات ناشی از تصادفات رانندگی موثر باشد. از این رو در این تحقیق از روشهای چگالی مبنا به منظور شناسایی مکان-های حادثه خیز تصادفات رانندگی درونشهری استفاده شده است. روش برآورد چگالی کرنل مسطح با هدف تولید یک سطح چگالی از رویدادهای نقطه ای در یک فضای جغرافیایی دوبعدی استفاده میشود. ولی این روش ممکن است برای توصیف تصادفات رانندگیکه معمولا در فضای خطی و یکبعدی شبکه معابر اتفاق میافتد مناسب نباشد. این مقاله رویکرد جدیدی را برای برآورد چگالی تصادفات رانندگی در فضای شبکه ارائه میدهد که روش برآورد چگالی کرنل شبکه نامیده میشود و یکی از ویژگیهای مهم آن، تقسیم شبکه معابر به واحدهای خطی پایهای میباشد که مرتبط با توپولوژی شبکه معابر است. داده مورداستفاده در این تحقیق مربوط به تصادفات رانندگی منطقه سه شهر تهران در بازه زمانی 1392- 1396 میباشد که از شرکت کنترل ترافیک شهر تهران اخذ شده است. نتایج حاصلشده برای تصادفات خسارتی، فوتی و جرحی نشان داد که روش برآورد چگالی کرنل شبکه مناسبتر از روش برآورد چگالی کرنل مسطح برای برآورد چگالی تصادفات رانندگی میباشد، زیرا روش برآورد چگالی کرنل مسطح فضایی فراتر از فضای تصادفات رانندگی (شبکه معابر) را در برآورد چگالی تصادفات رانندگی در نظر گرفته و مقادیر چگالی به دست آمده دارای اعتبار منطقی نمیباشد. همچنین با توجه به اینکه توپولوژی درگرههای شبکه معابر تغییر میکند و این عامل باعث کاهش صحت میزان چگالی در گرههای شبکه معابر میشود، از این رو در روش برآورد چگالی کرنل شبکه، چگالی اطراف گره های شبکه معابر بر اساس دو تابع کرنل پیوسته و گسسته با تقسیم برابر محاسبه شده است و مشخص گردید که تابع کرنل پیوسته به طور میانگین 2/64٪ قطعات چگالی دار بیشتری را نسبت به تابع کرنل گسسته شناسایی میکند.