بررسی اقلیم آسایش گردشگری شهرستان سنندج به منظور جذب گردشگر بیشتر

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 385

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEUCONF06_0612

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

شهرستان سنندج با داشتن فرهنگی کهن و پایدار متشکل از اقوام، طوایف بسیار و تنوع اقلیمی و جاذبه های تاریخی، فرهنگی و طبیعی، از هر نظر برای صنعت گردشگری آماده است اما یکی از اطلاعات مورد نیاز توریستها برای سفر شرایط اقلیمی مقصد میباشد یعنی توریست زمانی را برای گردشگری انتخاب میکنند که شرایط اقلیمی مساعد باشد اما شرایط اقلیمی مورد توجه توریست دما، رطوبت، تابش و جریان هوا میباشد که این عوامل اقلیمی شرایطی را به وجود می آورند به نام شاخص راحتی که در رابطه با عکسالعمل انسان نسبت به شرایط حرارتی محیطی که باید این عواملی را یکجا مورد توجه قرار داد. منطقه مورد مطالعه نیز به دلیل وجود رشته کوه زاگرس، پوشش گیاهی، بادهای محلی و عرض جغرافیایی ... قدرت جلب و جذب توریست را در سطح ملی و جهانی را دارا میباشد. بنابراین در این مقاله با استفاده از داده های اقلیمی ایستگاه های هواشناسی ابتدا به بررسی و تعیین پارامترهای هواشناسی ، پدیده های هیدرولوژیکی ، خلاصه تعیین اقلیم منطقه بر اساس روشهای متفاوت اقلیمی( بلور، گورزینسکی، کوپن اصلاح شده، گوسن، سیلیانینف، دومارتن، بارات، آمبرژه جدید، آمبرژه قدیم) و تعیین مناسبترین اقلیم در سطح منطقه و سپس بر اساس اقلیم آسایش توریسم شرایط اقلیم توریست شهرستان سنندج مورد ارزیابی قرار میگیرد تا بهترین زمانها شناسایی و در اختیار گردشگران قرار بگیرد. با توجه به تحقیقات انجام شده در این منطقه بهترین و مناسبترین زمان برای فرد گردشگر که در آن از نظر فیزیکی و روحی در آسایش باشد از اواخر اردیبهشت تا اواخر مهرماه میباشد. به طور کلی می توان گفت 6 ماه از سال برای برنامه ریزی تفرجی در شهرستان سنندج دارای شرایط آسایش اقلیمی است.

نویسندگان

سیروان صیدی

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات تهران

آوا راشکی

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات تهران

سعید سراج

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات تهران