نقش آفرین بودن مرکزیت بر توزیع خدمات از طریق سطح بندی مناطق تهران بروش تاکسونومی عددی با تاکید بر مولفه وشاخص های بهداشتی-درمانی آموزش عالی – خدماتی

روشهای مختلفی جهت اندازه گیری و سطح بندی در مقیاسهای جغرافیایی متداول گردیده است. امروزه سیاست گذاران و برنامه ریزان منطقه ای بدون داشتن تصویری روشن از سطوح توسعه یافتگی واحدهای تحت مدیریت خویش قادر به اولویت یابی و رفع مشکلات نخواهند بود. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی مناطق محروم و برنامه ریزی در جهت کاهش شکافهای درون منطقه ای جهت نیل به توسعه متوازن می باشد این تحقیق تلاش نموده اسمت با استفاده از تکنیک طبقه بندی تاکسونومی به مقایسه درجه توسعه یافتگی نسبی مناطق شهر تهران و تعیین جایگاه آنها پرداخته .و روش تحقیق بکارگرفته شده مبتنی بر توصیف و تحلیل داده های آماری بوده است.توسعه بعنوان یکی از کلیدی ترین واژگان در پیشرفت های اجتماعی و اقتصادی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور، 10شاخص توسعه اقتصادی-اجتماعی برای 10 منطقه شهرتهران جمع آوری، و مورد بازبینی قرارگرفته است. سپس با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی با نرم افزار excel وspss درجه توسعه یافتگی مناطق بر مبنای درجه توسعه، رتبه بندی شده اند براساس نتایج حاصله در میان مناطق4و6 تهران رتبه اول و مناطق 9و21 رتبه آخر را دارا بوده اند .بنابراین هرچه از مناطق مرکزی به مناطق پیرامونی متمایل شویم تا حدی بر میزان توسعه نیافتگی افزوده میشود. بدیهی است با توجه به چنین وضعیتی باید سیاست های توسعه منطقه ای تهران مورد بازبینی و برنامه ریزی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سطح بندی ، تاکسونومی ، مولفه ، شاخص ها ، توسعه یافتگی ، مرکزیت ، spss داده های آماری ، شاخص های اقتصادی و اجتماعی