پایداری اجتماعی در معماری با برسی نمونه موردیANZ Centre

پایداری اجتماعی یکی از زیر شاخه های توسعه پایدار در زمینه معماری است که در سال های اخیر با توجه به ویژگی های جوامع انسانی و شهری ، از جمله روند روز افزون جمعیت، تراکم شهرنشینی ، ترویج بی رویه محصولات صنعتی ، جدایی روزافزون آدمیان از یکدیگر و در عین حال تجاوز به حریم خصوصی ، مورد توجه قرار گرفته است . بقا با میزان حمایت یک موجود از موجود دیگر تقویت می شود و بین موجودات زنده رابطه ای اجتماعی وجود دارد که متعالی ترین شکل آن ویژه انسان است .هر محیط ساخته شده از خانه تا محله و از محله تا شهر نمادی از حضور خواسته های انسانی است . لذا شناخت، تجربه و تحلیل، طراحی وتوسعه محیط ساخته شده نیازمند شناخت انسان، انگیزه های او و توجه به چگونگی ارضا این نیازها است . اگرچه انسانها از نگاه جغرافیای زیستی و محیط فرهنگی درشرایط متفاوت به سر می برند اما در بسیاری از نیازها دارای وجوه مشترک می باشند .توجه به این نیازهای مشترک ما را در جهت چگونگی توسعه پایدار ساختمان ها و فضاها در فرهنگها و اقلیمهای متفاوت هدایت می نماید . از آن جا که در معماری نخستین قدم در مراحل طراحی بیان نیروهای موثر در طرح است ، این گزارش در ابتدا به بررسی و شناخت پایداری اجتماعی و معیارها و عوامل موثر در آن و در ادامه به بررسی و تحلیل نمونه های موردی در زمینه پایداری و به خصوص پایداری اجتماعی و چگونگی شکل گیری این معیارها در طرح می پردازد .

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، طراحی پایدار ، پایداری اجتماعی ، تعامل اجتماعی