بررسی خواص رئولوژیکی و خستگی مخلوط آسفالت حاوی الیاف پلی استر

در این مقاله، اثر پلی استر بر خصوصیات رئولوژیکی و ویژگیهای خستگی آسفالت و مخلوط آن بررسی شده است. آزمایشهای ویسکوزیته، رئولوژیکی و خستگی برای توصیف ویژگی های مرتبط با آن از نوع اتصال دهنده آسفالت و مخلوط با محتویات فیبر متفاوت است. نتایج آزمون نشان میدهد که ویسکوزیته اتصال دهنده آسفالت خصوصا در دمای پایین با افزایش مقدار فیبر پلی استر افزایش مییابد. با فیبرهای پلیاستر متفاوت مدول اختلاف و مدول اتلاف در دمای 15 درجه و فرکانس 0,1 تا 100 رادیان بر ثانیه کاهش مییابد. نتایج آزمون مدول دینامیکی برای مخلوط آسفالت با %3 فیبر پلیاستر نشان میدهد که مدول دینامیکی و زاویه فاز هم در همان دما کاهش مییابند و منجر به کاهش پارامتر خستگی مخلوط آسفالت میشود. با مقایسه مخلوط آسفالت با مخلوط آسفالت اصلاحشده با فیبر مشخص میشود، شکست خستگی با 1,9، 2,9 و 3,6 مرتبه تکرار بارگذاری به ترتیب در کرنشهای 0,5، 0,4 و 0,3 افزایش مییابد. پارامترهای عملکرد خستگی مخلوط آسفالت با یا بدون فیبر پلیاستر بدست آمدهاند و مقایسه شدهاند، و ثابت شده است که ویژگی خستگی مخلوط آسفالت را میتوان با افزودن فیبر خصوصا در تنشهای پایین بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالت ، اتصال دهنده ، خصوصیات خستگی ، سطح تنش