نقش هندسه و تزیینات در فضاهای معماری اسلامی

نقش های هندسی اسلامی، آینه یک تمایل فرهنگی است. در هم آمیختن نقش و زمینه، بازتاب جهان بینی خاص اسلامی است که قدرت را مختص خداوند متعال می شمارد که همه مراتب نزد وی یکسان است پس نقش های هندسی اسلامی، زاده یک مقصود هنری است که نگاره های طبیعت گرای کلاسیک را تغییر و به مدار فرهنگی کاملآ متفاوتی وادار کرد. این تحقیق که در آغاز سعی در مروری اجمالی بر هندسه در هنر اسلامی دارد، تلاش می کند تا نگاه اسلام را به مقوله هنر از منظر نقوش هندسی ارزیابی کند. در این پژوهش به روش تحلیلی مروری ضمن پرداختن به مفهوم و ماهیت نقوش هندسی در هنر اسلامی ایرانی، بر نقوش پرکاربرد و جایگاه آن در هنر و معماری اسلامی پرداخته است. جهانی که در قالب نقوش هندسی از دریچه هنر هنرمند اسلامی ایرانی به نمایش گذاشته می شود، آینه تمام نمای ذات خداوندی است، لذا به نظر می رسد از میان نقوش هندسی، دایره در هنر و معماری اسلامی سمبل روح بوده و مربع سمبل ماده پایبند زمین، جسم و واقعیت است. همچنین در هنر و معماری اسلامی، مربع به خودی خود منعکس کننده خویش است و زمانی که مربع ها از درون مرکز یک مربع مادر پدیدار می شوند، جنبه دوگانه ای را در خویش دارا می باشند در مجموع میتوان گفت معماری اسلامی نمادی است. از بعد باطنی اسلام که در هر یک از اجزای آن روح منحصر بفردی نهفته است که یگانگی، توحید، وحدت، کمال و بسیاری از صفات دینی والا را در هنر معماری اسلامی متجلی نموده و معماری را از بعد صرفا0 تاریخی و کاربردی آن خارج کرده و آن را بی زمان میکند

کلیدواژه ها:

هندسی ، معماری اسلامی ، فضا ، هنر ، تزئینات.