شناسایی و رتبه بندی راهبردهای ارتقای کیفیت محلات شهری با رویکرد پایداری اجتماعی- فرهنگی(مورد مطالعه: منطقه19 شهر تهران)

شهرنشینی شتابان در ایران و افزایش استفاده از خودروی شخصی، عرصه عمومی شهر را برای حضور پیادگان، محدود و دشوار کرده است. با توجه به اینکه، هرگونه برنامه ریزی، مستلزم مسئله یابی و سنجش وضعیت است، لذا، ضروری است تا از معیارها، نماگرها، روش ها و ابزارهای علمی مناسب، استفاده شود. بر همین اساس بر آن شدیم تا ارزیابی نقش مدیران محلات در افزایش مشارکت شهروندان را در محلات منطقه19 تهران مورد بررسی قرار دهیم از این رو جامعه مورد مطالعه در این پژوهش، به محلات فرودست این منطقه اختصاص یافت. پس از طراحی پرسشنامه، اجرای تست مقدماتی ، سنجش اعتبار و پایایی پرسش های طراحی شده، بر اساس اطلاعات جمعیتی محله مورد مطالعه، حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعیین گردید. (272 نفر). پس از تعیین حجم نمونه در محدوده مورد بررسی با استفاده از نقشه، از هر بلوک با فاصله هر 15 پلاک بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده با یک نفر بالای 18 سال پرسشنامه تکمیل گردید. پس از تعیین حجم نمونه در محدوده مورد بررسی، از هر بلوک با فاصله هر 15 پلاک بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده با یک نفر بالای 18 سال پرسشنامه تکمیل گردید. بر اساس فرضیه های مورد بررسی پژوهش، به اثبات این فرضیه رسیدیم که مشارکت مدیران محلات با شهروندان می توانند جهت ارتقاء کیفیت محلات شهری با رویکرد اجتماعی- فرهنگی موثر عمل نمایند.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی ، کیفیت محلات شهری ، پایداری اجتماعی- فرهنگی ، منطقه19 شهر تهران