معیارهای مکانیابی ایستگاه های دوچرخه های اشتراکی

مشکلات ناشی از ترافیک خودروهای شخصی نظیر آلودگی هوا موجب شده است، سیاست گذاران و مدیران شهری بهدنبال شیوه های حمل و نقلی غیرموتوری در شهرها باشند. یکی از مناسب ترین سیستم های حمل و نقل غیرموتوری،سیستم دوچرخه های اشتراکی می باشد. میزان کارایی این سیستم وابسته به برنامه ریزی دقیق آن در بخش های زمان بندیارائه خدمات، تجهیز ناوگان دوچرخه ها، مسیریابی و مکانیابی مناسب سیستم می باشد. در این تحقیق، معیارهای مکانیابیایستگاه های دوچرخه های اشتراکی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) اولویت بندی شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، معیار بالا بودن تقاضای سفر در محدوده با وزن نهایی 0/489 به عنوان موثرترین معیار مکانیابی ایستگاه هایدوچرخه های اشتراکی انتخاب شد. معیارهای نزدیکی به ایستگاه های حمل و نقل همگانی، نزدیک به کاربری های عمومی ونزدیکی به مسیرهای ویژه دوچرخه نیز به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

دوچرخه های اشتراکی ، مکانیابی ، سفرهای درون شهری ، تحلیل سلسله مراتبی