مقایسه تاثیر دو نوع مختلف از پلیمرهای سوپرجاذب به عنوان ماده عمل آورنده داخلی بتن، بررفتار و خواص مکانیکی بتن توانمند

موضوع عمل آوری داخلی در یک دهه گذشته بعنوان یک تکنولوژی جدید جهت ساخت بتن مقاوم در برابر ترکخوردگی ناشی از جمع شدگی اولیه بتن مطرح شده است. به ویژه در ساخت سازه های بتنی با دوام بسیار زیاد، اینتکنولوژی بسیار کارآمد می باشد زیرا عمل آوری مناسب و به هنگام، از رشد شرایط مناسب برای ترک خوردن جلوگیریمی کند. در حال حاضر در مقالات مختلف بین المللی و داخلی ، عمل آوری داخلی به وسیله پلیمر های سوپرجاذب ،سبک دانه ها (مانند لیکا) و حتی پوزولان های جاذب آب مانند زئولیت مورد بررسی قرار گرفته و موفق عمل کرده استاما چیزی که مهم است این است که تمامی این مواد علی الخصوص پلیمر های سوپر جاذب، علاوه بر تاثیر بسیار مناسبخود به عنوان یک عمل آورنده داخلی در کاهش جمع شدگی ، افزایش رطوبت داخلی بتن و در نتیجه کاهش ترک هایناشی از جمع شدگی ، اولا به دلیل اینکه آبی مازاد برآب طرح اختلاط (میزان آبی که این مواد برای اشباع شدن جذبمی کنند) را وارد طرح میکنند و باتوجه به مقدار مصرف ومیزان جذب آب آن ها، چون نسبت آب به سیمان اصلی طرحافزایش میابد می توانند باعث کاهش خواص مکانیکی شوند و ثانیا به دلیل این که این مواد پس از جذب آب در هنگاممیکس افزایش حجم می دهند و از طرفی بعد از مدتی پس از گیرش بتن و متوقف شدن واکنش هیدراتاسیون به دلیلکمبود آب ناشی از نسبت آب به سیمان پایین در بتن های توانمند ، آب جذب شده خودرا به مرور زمان برای ادامه یافتنمجدد واکنش هیدراتاسیون در اختیار بتن قرار می دهند و باعث کاهش حجم خود ورسیدن به حجم اولیه و در نتیجهایجاد تخلخل در بتن می گردند وبدین صورت نیز می توانند باعث کاهش خواص مکانیکی بتن می شوند.البته در مورد دوممی توان با انتخاب پلیمرهایی که اندازه ریزتری دارند یا با آسیاب کردن آن ها تاثیر نامطلوب آن ها را بر خواص مکانیکیکمتر کرد.حال اگر میزان افزایش واکنش هیداراتاسیون توسط پلیمرها بتواند بر اثرات نامطلوب بیان شده در بالا توسطپلیمر ها غلبه کند این مواد کمتر خواص مکانیکی را کاهش داده و گاها تا حدی نیز باعث افزایش خواص مکانیکی بتنمی شوند. در این مقاله از دو نوع مختلف از انواع سوپر جاذب ،نوع بهداشتی که در محصولات بهداشتی استفاده می شودبه میزان 0.5% و 0.3% وزن مواد سیمانی ونوع کشاورزی که برای آبرسانی درختان مورد استفاده قرار می گیرد به میزان0.2% و 0.3% وزن مواد سیمانی به بتن با نسبت آب به مواد سیمانی 0.31 اضافه گردید ،سپس آزمایشات مقاومت فشاری،کششی، خمشی، جذب آب و التراسونیک بر روی نمونه ها انجام شد و در ادامه مشاهده شد در نوع بهداشتی طرح 0.5%مصرف و در نوع کشاورزی طرح 0.2% مصرف ، مقاومت مکانیکی و دوام بتن شاهد را نه تنها کاهش ندادند بلکه تاحدزیادی نیز افزایش داده اند.

کلیدواژه ها:

پلیمرهای سوپرجاذب ، عمل آوری داخلی ، خواص مکانیکی ، بتن توانمند