بکارگیری انرژی های تجدیدپذیر در معماری پایدار

در سالهای اخیر نگرانی ناشی از پایان سوخت های تجدید ناپذیر و آلودگی های زیست محیطی، کشور های مختلف جهانرا بر آن واداشته تا به دنبال منابع انرژی جایگزین برای این سوخت ها باشند. منبع انرژی که بتواند پایایی لازم را داشتهباشد، جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی باشد، از لحاظ تکنولوژیکی قابل دستیابی باشد، با استانداردهای زیستمحیطی حداکثر تطابق را داشته باشد و در عین حال توان کشورها را در تامین مصرف داخلی برای تولید انرژی الکتریکی،انرژی گرمایی و حمل و نقل تضمین کند، همواره در راستای یکی از مسائل مهمی بوده است که تفکر جمعی کشورهایمختلف را مشغول خود کرده است و در سال های اخیر برنامه و چشم انداز این کشورها را در سطح جهان تحت تاثیر قرارداده است. در سال های اخیر نگرانی ناشی از پایان سوختهای تجدید ناپذیر و آلودگی های زیست محیطی ناشی از آنها،کشورهای مختلف جهان را به تحقیقات بزرگی با هزینه های بالا در زمینه انرژی های تجدیدپذیر واداشته است. به همینمنظور این مقاله مطالعهای است در بکارگیری انرژیهاینو)تجدیدپذیر(: انرژی خورشیدی، انرژی باد، در طراحی معماریپایدار به منظور بهینه سازی مصرف انرژی های نو که در ابتدا جنبه های علمی موضوع مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، معماری پایدار ، سوخت فسیلی