ارائه مدل تصمیم گیری استفاده از مصالح نوین در اجزای سازه ای در ساختمان های مسکونی جهت بهبود عملکرد آنها در مقابل زلزله با استفاده از روش AHP (مورد مطالعه: منطقه یک تهران)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 630

فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEUCONF07_058

تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1399

چکیده مقاله:

پیشگیری از مخاطرات همواره جایگزین بهتری از مدیریت و جبران خسارت است. کشور ما جزو ده کشوری است کهبا توجه به شرایط طبیعی و جغرافیایی در معرض بیش ترین مخاطرات طبیعی قرار دارد. با توجه به وجود گسل های فعالفراوان، زلزله به عنوان مهمترین مخاطره، تاکنون خسارات فراوانی را در ایران سبب شده است. به همین دلیل موضوعپیش بینی خطر زلزله و اتخاذ تمهیداتی برای کاهش آسیب پذیری بناها، از اولویت های طراحان و سازندگان و متولیان تهیه وبروز رسانی آیین نامه های موجود است.روش پژوهش: در پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اولویت استفاده از مصالح نوین در ساختمان های مسکونی جهت بهبودعملکرد آنها در مقابل زلزله از روش های تصمیم گیری چندمعیاره (MCDM) شام روش تحلی سلسله مراتب (AHP) استفاده می گردد.یافته ها و نتیجه گیری: در این پژوهش پس از بررسی مبانی نظری موجود در این زمینه و استفاده از نظرات کارشناسان ومتخصصان خبره ی کشور در زمینه ساختمان سازی تعداد زیادی مصالح نوین موثر بر بهبود عملکرد ساختمان ها در برابرزلزله استخراج شده است و در 5 حوزه ی مصالح نوین حوزه ی بتن، سقف، بهبود دهنده ی خواص خاک و افزاینده ی ظرفیتپی، افزاینده ی شکل پذیری سازه و قالب های نوین اجرای دیوارهای دسته بندی شدند که هر کدام دارای زیر گروه هایی میباشند. سپس با تهیه و تنظیم پرسشنامه های مقیسات زوجی، با استفاده از نظرات کارشناسان و با انتخاب روش AHP بهعنوان روش تحلیل، میزان اهمیت این شاخص ها و رتبه بندی شدند. جامعه ی اماری این پژوهش نیز 35 نفر از فعالانصنت ساخت و ساز با رشته و تخصصی عمران بوده که با استفاده از روش کوکران حجم نمونه 35 نفر ارزیابی شوند و بااستفاده از جدول تصادفی از میان 50 نفر انتخاب گردیدند. بر اساس یافته های تحقیق از میان 5 گروه اصلی مصالح افزایششکل پذیری سازه و بتن (زیرگروه بتن الیافی) به ترتیب رتبه های اول و دوم را کسب نموده اند و در حقیقت با توجه به تغییرو ارتقای نگرش در دنیا جهت انتخاب و اعمال روشهای بهبود عملکرد سازه در برابر زلزله، استفاده از مصالح با مقاومت بالا به سمتاستفاده از مصالح با سختی بیشتر و در حال حاضر استفاده از مصالح با شکل پذیری بیشتر رایج گردیده و توجه به مصالح با قابلیتتعمیر می تواند در دورنمای این نظریه مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

پرویز بهرامی نیا

کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه ایوان کی، سمنان،ایران