برنامه ریزی گردشگری در راستای توسعه پایدار از منظر مدیریت شهری

با شروع انقلاب صنعتی و گسترش شهرنشینی انگیزه مسافرت و تفریح برای تامین احتیاجات روحی انسان به امری ضروریمبدل گردید، این مهم دردهه های اخیر پدیده جهانی را به وجود آورد که اصطلاح صنعت گردشگری را بر آن نهاده اند. ورودگردشگر به یک مکان می تواند اثرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی مهمی در آن محیط برای جای گذارد و باعث توسعه وپیشرفت منطقه شود. گردشگری شهری، کنش متقابل گردشگران و میزبانان و تولید فضای گردشگری پیرامون سفر به مناطقشهری با انگیزه های متفاوت و بازدید از جاذبه ها و استفاده از تسهیلات و خدمات مربوط به گردشگری است که آثار متفاوتیرا در فضای شهری بر جای می نهد. چهار ویژگی قابل قبول و متداول شهرها که شامل تراکم زیاد فیزیکی ساختار، مردم و نقشها و گوناگونی فرهنگی و اجتماعی، چند نقش گرایی اقتصادی و مرکزیت عینی در شبکه داخل شهری و منطقه ای را در بر میگیرد. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر برنامه ریزی گردشگری در راستای توسعه پایدار از منظر مدیریت شهری با روشتوصیفی تحلیلی و کتابخانه ای می باشد. برای رسیدن به این هدف مبانی اولیه و همچنین تاثیرات گردشگری در شهرها موردبحث و تحلیلی قرار گرفت و در انتها به نتیجه گیری و پیشنهادات پرداخته شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهرداریها نقش مهمی در معرفی شهرها به عنوان یک جاذبه گردشگری می تواند داشته باشد. و تمام دولتها سعی دارند تا سیاست گذاری هاو برنامه ریزی ها به گونه ای باشد که بتوانند از ظرفیت ها و منابع کشور خود در جهت جذب گردشگران بهره ببرند و از این طریقضمن کسب منافع اقتصادی قابل توجه، با مردم جهان ارتباط بر قرار کرده و فرهنگ و اجتماع خود را به آنها معرفی کنند.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، اثرات اقتصادی ، مدیریت شهری