ارزیابی اثرات اقدامات اجرایی آبخیزداری در حوزه سد ایلام (پارسل 4)

خاک یکی از مهمترین منابع طبیعی هر کشور است. امروزه فرسایش خاک به عنوان خطری برای رفاه انسان و حتی برای حیات اوبه شمار می آید. در مناطقی که فرسایش کنترل نمی شود خاک ها به تدریج فرسایش یافته، حاصل خیزی خود را از دست میدهند.فرسایش نه تنها سبب فقیر شدن خاک و متروک شدن مزارع می گردد و از این راه خسارت زیاد و جبران ناپذیری به جامی گذارد، بلکه با رسوب مواد در آبراهه ها، مخازن سدها، بنادر و کاهش ظرفیت آبگیری آنها نیز زیان های فراوانی را سبب میگردد. بنابراین نباید مساله حفاظت و حراست خاک را کوچک و کم اهمیت شمرد.قطعا یکی از راههای کاهش و مهار بحران کمبودهای آب، پرداختن به آبخیزداری است که به عنوان مدیریت علمی، ضمن توجه بهمسایل اقتصادی اجتماعی، حفظ منابع آب و خاک در حوزه های آبخیزداری، از علوم و تجربیات مختلف بهره گیری می کند، بدونآن که نقش مردم از نظر دور بماند، به طوری که برنامه های حفاظت خاک و آبخیزداری هم سو با توسعه پایدار و با اعمال مدیریتمسوولانه بر منابع، علاون بر نیازهای امروز به منافع آینده نیز توجه دارد که در این راستا استفاده از دانش و اطلاعات فراهم آمدهاز طریق پژوهش های علمی و تلفیق آنها با علوم طبیعی، آموزش، فرهنگ، ارتباطات و علوم اجتماعی از اهمیت و حساسیت ویژهبرخوردار است.