مقایسه و ارزیابی مدلهای رایج و معادله ای تحلیلی تجربی جهت تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع چمن با لایسیمتر (مطالعه موردی: همدان )

تبخیر و تعرق، یکی از مهمترین اجزای چرخه هیدرولوژیکی می باشد. تا کنون بسیاری از محققان روابط معتبری را که تابعی از عوامل اقلیمی است،برای برآورد تبخیر- تعرق پتانسیل ارائه نمودند تا از بروز تنش آبی در گیاه یا هرزروی آب، جلوگیری شود. روش فائو پنمن مانتیث به عنوان یکروش استاندارد برای این منظور پیشنهاد شده است ولی گاهی به دلیل کمبود متغیرهای مورد نیاز دچار محدودیت میباشد. در این تحقیق علاوه براستفاده از معادلات معمول در برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع، از معادله ای تحلیلی تجربی نیز برای محاسبه تبخیر و تعرق استفاده است. در اینمعادله بین تبخیر وتعرق گیاه مرجع و چهار پارامتر اصلی مؤثر بر آن (تشعشع، رطوبت نسبی، درجه حرارت، سرعت باد) رابطه ای تحلیلی بر مبنای آنالیز ابعادی وجود دارد. با استفاده از نتایج آزمایشهای لایسیمتری دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1373 ضریب بی بعد معادله با استفاده از نرم افزار TABLE CURVE به صورت تابعی از رطوبت نسبی به دست میآید. در محدوده زمانی ماهانه این معادله برآورد قابل قبولی از تبخیر و تعرق داشت ولی برای داده های روزانه نتیجه مطلوبی نداشت. در منطقه مورد مطالعه معادله پنمن و هارگریوز (با تفاوت کمی )بهترینبرآورد را داشتند. این معادله تحلیلی تجربی نسبت به معادله پنمن مانتیث، پارامترهای کمتری دارد.

کلیدواژه ها:

آنالیز ابعادی ، تبخیرو تعرق گیاه مرجع ، لایسیمتر ، معادله تحلیلی تجربی