بررسی تغییرات مکانی برخی ازویژگی های خاک باکاربرد روشهای زمین آماری وGIS (مطالعه موردی: خاکهای دشت باغه)

خصوصیات خاک دارای تغییرات مکانی و زمانی در مقیاس های کوچک و بزرگ می باشند. روش های اندازه گیری این ویژگی ها، در سطح وسیع بسیار هزینه بر است. به این منظور لازم است از روش های درون یابی به منظور پیش بینی مقادیر خصوصیات مدنظر استفاده گردد ولی در بسیاری موارد این روش ها دقت های متفاوتی دارند. لذا، در این تحقیق از چند روش رایج درون یابی برای بررسی تغییرات مکانی خصوصیات خاک در اراضی دشت باغه استفاده گردید. در این پژوهش پس از انجام آنالیزهای آزمایشگاهی، تحلیل های آماری بر روی داده ها صورت گرفت. بیشترین چولگی مربوط به درصد گچ و کمترین چولگی مربوط به درصد شن می باشد. بیشترین افراشتگی مربوط به گچ و کمترین افراشتگی مربوط به درصد رس می باشد. نتایج نشان داد کمترین اثر قطعه ای مربوط به درصد سدیم تبادلی به مقدار 0/00001 می باشدکه نشان می دهد واریانس نسبی و حجم نمونه برداری برای آشکار کردن ساختارهای مکانی مناسب است و بیشترین اثر قطعه ای مربوط به هدایت الکتریکی به مقدار 1/01 می باشد که نشانگر واریانس تصادفی قوی در فواصل کوتاه است که ناشی از خطای نمونه برداری، اندازه گیری و وجود تغییرات کوتاه دامنه و ویژگی مورد مطالعه در فواصل کوچکتراز کوتاهترین فاصله نمونه برداری می باشد.

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، تغییرات مکانی ، ویژگی های خاک ، GIS ، دشت باغه