بررسی اثر شدت های مختلف چرای دام بر میزان فسفر قابل جذب خاک در منطقه حفاظت شده بیجار

با توجه به اهمیت و لزوم شناخت خصوصیات شیمیایی خاک در اداره صحیح اکوسیستم های مرتعی پژوهشی در منطقه حفاظت شده بیحار استان کردستان به منظور بررسی اثر چرای دام بر روی مولفه پتاسیم قابل جذب خاک در سه منطقه چرا نشده (قرق)چرای متوسط و چرای سنگین صورت گرفت. نمونه برداری از مناطق با غالبیت گونه های فستوکاآوینا-برموس تومنتلوس و تنویعی از شدت های چرایی انجام شد.نمونه گیری در دو عمق خاک 0-25و25-50 سانتی متری صورت گرفت.آزمایش میزان پتاسیم قابل جذب خاک با روش فلیم فتومتری انجام شد.تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSSمقایسه داده ها در سه تیمار از طریق ازمون تجزیه واریانس یک طرفه و میانگین صفات مورد بررسی با آزمون دانکن مقایسه شدند .نتایج حاکی از آن است که با افزایش شدت چرای شدید نسبت به قرق معادل 07/48درصد فسفر خاک را کاهش داد است.طبق بررسی به به عمل آمده در عمق 25-50 سانتی متری خاک نشان می دهد که به تناسب افزایش شدت چرای دام فسفر قابل جذب خاک در تیمارهای چرای متوسط و سنگین دام نسبت به تیمار قرق به ترتیب مقدار 82/51و27/84درصد کاهش داشته اند.به طور کلی در عمق ارزیابی 50-0سانتی متری خاک،تیمارهای چرای مورد ارزیابی در مقایسه با قرق(چرا نشده)به میزان 25/26و 65/63درصد کاهش فسفر را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

شدت چرا ، خاک ، فسفر قابل جذب ، مرتع ، بیجار کردستان