نگرشی نو به ارزش های سرمایه ای تنوع زیستی و مدل های اقتصادی حفاظت از آن

تنوع زیستی به تنوع حیات بر روی کره ی زمین و الگوهای طبیعت بر می گردد. حیات وحش یکی از شاخص های زیستی اکوسیستم ها و یکی از معیارهای مهم تنوع زیستی می باشد که به شدت در معرض تهدید قرار دارد. هیچ تهدید و بحرانی در محیط زیست اثراتی عمیق تر و پایدارتر از نابودی تنوع زیستی ندارد که از عوامل اصلی نابودی تنوع زیستی تغییر در ساختار اکوسیستم ها، تغییر اقلیم جهانی، تخریب زیستگاه ها و ... می باشد. بنابراین سلامتی و امنیت انسان که ارتباط تنگاتنگی با کیفیت محیط زیست و غنای چنین تنوعی دارد نیز در شرف تهدید است. با وجود جمعیتی که به شکل سرسام آوری رشد می کند و منابعی که به سرعت تمام می شوند محدود کردن حفاظت از تنوع زیستی به مناطق حفاظت شده به هیچ وجه برای جلویگری از انقراض نسل جانوران کافی نیست. برخی از مناطق با وجود این که از نظر بیولوژیکی بسیار غنی هستند و نیاز به حفاظت بیشتری دارند، به سبب دخالت های بی رویه انسان ها بسیار حساس و شکننده شده اند که این امر ضرورت حفاظت از این مناطق را اجتناب ناپذیر می سازد. حفاظت کافی و مؤثر از تنوع زیستی به احداث شبکه ی مناطق تحت حفاظت کافی در هر کشور در راستای یک استراتژی جهانی نیازمند است تا به صورت پناهگاهی وسیع طیف گسترده ای از حیات گیاهی و جانوری را در خود جای داده و بقاء آن ها را تضمین نماید. در همین راستا می توان از یکسری مدل های عمومی اقتصادی برای حفاظت از این مهم استفاده کرد. چنین مدل هایی به بهره برداری و کاهش زیستگاه ها تأکید دارند که از عوامل مهم تهدید کننده تنوع زیستی توسط فعالیت های انسانی هستند. در حقیقت مدل های حفاظت بر گونه با حضور بالا ولی مدل های مبتنی بر بهره برداری، بر اقتصاد و رفاه تأکید دارند.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم ، تنوع زیستی ، حفاظت ، حیات وحش ، مدل های اقتصادی