روشی نو جهت کنترل اختلاط اندرکنش جت آشفته با جریان عرضی- کاهش نیروی پسای دیواره

در این تحقیق با دیدگاهی متفاوت از روش های قبل، اندرکنش جریان جت با جریان عرضی مورد مطالعه و بررسی واقع شده و روشی نو جهت کنترل این اندرکنش و کاهش میزان اختلاط ناشی از آن ارائه شده است. در این روش دو جت کوچک در کنار جت اصلی به عنوان جت های مهار کننده اختلاط در نظر گرفته می شود. اندرکنش میدان ورتیسیته ناشی از جریان جت اصلی با میدان ورتیسیته ناشی از جت های مهار کننده، باعث شکسته شدن قدرت و اضمحلال سریع گردابه های تشکیلی شده و اندرکنش جریان جت اصلی با جریان عرضی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. در این مقاله هدف بررسی ومقایسه نیروی اصطکاکی روی دیوار در حضور و عدم حضور جت های مهار کننده اختلاط می باشد. روش عددی بکار رفته بر مبنای حجم محدود استوار بوده و مسئله بر روی یک شبکه با سازمان، غیر یکنواخت و جابجا شدن با استفاده از الگوریتم SIMPLE حل شده است. بخاطر پیچیده بودن فیزیک این نوع جریان ها از مدل آشفتگی تنش های رینولدز که از توانایی های نسبتا بالایی برخوردار می باشد، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که با بکارگیری جت های مهار کننده اختلاط به میزان قابل توجهی از نیروی پسای ناشی از اصطکاک سطح کاسته می شود.