بررسی یک بعدی افزودن دوده بر مشخص ههای پایداری شعله و کسر مولی گونه های احتراق گاز طبیعی

حضور ذرات ریز کربن در ترکیب گاز متان، در کنار افزایش درخشندگی و تابش حرارتی شعله، موجب افزایش سطح اشتعال پذیری آن نیز می شود. با توجه به اهمیت بررسی هم سوزی متان و کربن، در تحقیق حاضر بررسی اثر افزودن ذرات کربن بر احتراق پیش آمیخته متان در شرایط یک بعدی و با فرض رفتار گازی برای ذرات کربن توسط مکانیزم GRI 3.0 و تحت کدهای کانترا در محیط پایتون مد نظر قرار گرفته است. بررسی تغییرات کسر مولی گونه های CO2 ، CO و رادیکال های O و H و همچنین تغییرات دمای آدیاباتیک و سرعت شعله به عنوان مشخصه های پایداری شعله موضوع اصلی موردبحث در این تحقیق خواهند بود. نتایج این شبیه سازی نشان می دهد حضور کربن در احتراق با افزایش نرخ تجزیه سوخت، موجب تولید بیشتر رادیکال های فعال از قبیل O و H شده که با افزایش سطح واکنشی احتراق موجب افزایش نسبی دما و سرعت شعله آرام شده که به بهبود پایداری کمک خواهد کرد؛ اما هم سوزی متان و دوده در کنار افزایش سطح پایداری شعله موجب افزایش کسر مولی گونه های CO و CO2 شده که به عنوان آلاینده های احتراق شناخته می شوند.

کلیدواژه ها:

پایداری شعله ، متان ، دوده ، کانترا