مقایسه عملکرد سیستم های تهویه جابه جایی، اختلاطی و لایه ای به لحاظ تامین شرایط آسایش حرارتی افراد در یک فضای آموزشی

انتخاب سیستم تهویه مناسب، از یک سو باعث بهبود شرایط آسایشی و کاهش مصرف انرژی و از سوی دیگر باعث افزایش سلامتی و کارآیی افراد میشود. در تحقیق حاضر با نرم افزار ایرپک یک کلاس درس مدلسازی و سه نوع سیستم تهویه جابه جایی، اختلاطی و لایه ای مورد مقایسه قرارگرفت. برای ارزیابی شرایط آسایش حرارتی افراد، از مدل پایای فنگر و برای کیفیت هوای داخل، از دو معیار عمر متوسط هوا و غلظت گونه دی اکسیدکربن استفاده شد. نتایج برای هر سه سیستم در دو حالت دمای ورودی 14) و 17 درجه سلسیوس) و نرخ تعویض هوای ساعتی یکسان (ACH=6) ارائه شد. براساس نتایج، سیستم تهویه جابه جایی بهترین عملکرد آسایشی را نسبت به دو سیستم دیگر داشته است. درصد نارضایتی حرارتی افراد در ناحیه حضور افراد ایستاده در دمای 17 درجه سانتیگراد، به ترتیب برای سیستم اختلاطی و لایه ای %23 و %10 نسبت به سیستم جابهجایی بیشتر است. همچنین عملکرد بهتر سیستم تهویه جابهجایی در دفع آلاینده دی اکسیدکربن از ناحیه حضور افراد باعث شده تا شاخص اثر بخشی نسبی تهویه این سیستم بیشتر از دو سیستم دیگر باشد. به طوری که افزایش غلظت آلاینده ها برای دما و ناحیه گفته شده برای دو سیستم اختلاطی و لایه ای نسبت به تهویه جابجایی %20 و %6 میباشد.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، ایرپک ، تهویه ، سیستم اختلاطی ، سیستم جابه جایی ، سیستم لایه ای ، کیفیت هوای داخل.