بررسی راوی قابل اعتماد و غیرقابل اعتماد در کتاب خاطرات تاج السلطنه

یکی از مهمترین عناصری که به باورپذیری و حقیقت نمایی روایت کمک میکند و نقش مهمی در انتقال روند روایت از نویسنده به خواننده )روایت شنو( دارد، راوی است. راوی در ادبیات داستانی، از لحاظ ویژگیهای شخصیتی به انواع متفاوتی همچون راوی مداخله گر ، راوی قابل اعتماد ، راوی غیرقابل اعتماد ، راوی خودآگاه و راوی اغفالگر تقسیم میشود. هر یک از این انواع راوی، نشانه هایی دارند که میتوان آنها را با توجه به متن، شناسایی و تحلیل کرد. برای بررسی میزان حقیقتنمایی راوی، الزم است قابل اعتماد بودن راوی مورد بررسی قرار گیرد پژوهش حاضر در تالش است با روش توصیفی-تحلیلی و تکیه بر رهیافتهای روایتشناسی، به بررسی قابل اعتماد یا غیرقابل اعتماد بودن راوی خاطرات تاج السلطنه بپردازد. نتایج پژوهش نشان میدهد که اگرچه به دلیل خاطرهبودن کتاب، فاصله روایی راوی از روایت بسیار نیست؛ اما نشانههایی در متن وجود دارد که غیرقابل اعتماد بودن راوی را قوت میبخشد؛ بنابراین راوی، با اذعان به این امر، با استفاده از شگردهایی در تلاش است تا خود را قابل اعتماد بنمایاند.

کلیدواژه ها:

راوی ، راوی قابل اعتماد ، راوی غیرقابل اعتماد ، خاطرات تاج السلطنه