بررسی عناصر روایی از منظر روایت شناسی پراپ در داستانهای بازنویسی شده توسط کودکان دختر و پسر استان فارس

تحقیق حاضر مطالعای کتابخانه ای و میدانی است که به روش توصیفی تحلیلی به بررسی عناصر روایی در داستانهای بازنویسی شده توسط دختران و پسران در شهر شیراز بر اساس دیدگاه پراپ )1928( پرداخته است. هدف این پژوهش دستیابی به میزان درک کودکان از داستانهایی است که برای گروه سنی آنها نوشته میشود؛ درک و تشخیص الیه های پنهان داستانهای بازنویسی شده توسط کودکان؛ بررسی تاثیر متغیر جنسیت بر درک کودکان است. در این پژوهش دانش آموزان دو کالس چهارم ابتدایی از مدرسه پسرانه علم زندگی و دو کالس چهارم ابتدایی از دبستان دخترانه نسیم صبا در شهر شیراز به عنوان نمونه ی آماری تحقیق انتخاب گردیدند. محقق در پی پاسخ گویی به این پرسش است که نحوه شروع داستان و معرفی شخصیت ها در داستان های بازنویسی شده توسط دختران و پسران استان فارس چه تفاوت هایی با هم دارد کودکان هنگامی که داستانی را میخوانند، آیا رویدادهای داستان و نقاط بحرانی داستان را مطابق آنچه که نویسنده بیان کرده روایت میکنند کودکان در هنگام بازنویسی یک داستان به چه میزان روابط علت و معلولی حاکم بر داستان و نتایج حاصله از داستان را درک می کنند نتایج بیانگر آن است که، میزان درک کودک از داستان در واکاوی داستان بازنویسی شده توسط کودکان با توجه به نوع جنسیت کودک متفاوت خواهد بود. هر کودک هنگام روایت داستانی که قبال آن را خواندهاست، بر اساس سطح دانش و دیدگاه خود نسبت به داستان، رویدادهای داستان را بازنویسی میکند. توانمندی کودک در درک و بیان عناصر روایی داستان بسته به جنسیت کودک متفاوت است.

کلیدواژه ها:

جنسیت ، روایت ، روایت شناسی ، نظریه پراپ ، ادبیات داستانی کودکان