تحلیل و بررسی رمان چهاردرد با نگاهی به فرم داستان

رمان چهار درد به قلم منیرالدین بیروتی، برنده ی بهترین رمان دوره ششم جایزه هوشنگ گلشیری است. این کتاب به علت کثرت شخصیت و پردازش داستان در حجم زیادی از صفحه، توجه بسیاری از مخاطبان ادبیات داستانی را به خود جلب کرده و مباحث گوناگونی پیرامون موضوع و مفهوم آن درگرفته است. با این نظرگاه، پژوهنده در مقاله پیش رو بر آن است تا با نگاهی گذرا به دو عنصر برجسته ی راوی و شخصیت پردازی در اثر یادشده، با زبانی ساده به واکاوی محتوا و شرح داستان بپردازد. چهار درد در سطح ظاهری با غیبتها، حدسها، شایعه ها و خاطرات پراکنده و دور و دراز پیش میرود، اما در عمق خود، شرح درد است. از سویی دیگر دو راوی رمان چهار درد شخصیتهایی هستند که در مقایسه با یکدیگر کارکردی کاملا گوناگون دارند و نویسنده در پردازش آنها نهایت باریک اندیشی را بهکار گرفته است.

کلیدواژه ها:

چهاردرد ، راوی ، شخصیت پردازی ، تحلیل محتوا