مقایسه تاثیر جنسیت نویسنده در بیان نشانه های سبک زنانه در جای خالی سلوچ و حتی وقتی می خندیم

نوشتار زنانه گفتمانی خاص دارد و به عواطف و ناشناخته ها نزدیکتر است. محمود دولت آبادی ازنام آورترین رمان نویسان ایران و فریبا وفی داستان نویس پرکار عصرما دو نویسنده رئالیست هستند که هرکدام به نوعی جزئیات زندگی زنان را به تصویر کشیده اند. هر دو نویسنده در آثار مورد بحث، قهرمان داستان را زن انتخاب کردند بنابراین الیه های مختلف سبک زنانه قابل بررسی است.با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی سبک زنانه در دو رمان جای خالی سلوچ از محمود دولت آبادی و حتی وقتی می خندیم از فریبا وفی پرداختیم. با توجه به بررسی الیه های واژگانی سبک زنانه مشخص شد که : در هر دو رمان از هفت زن نام برده شده است. تنوع رنگ ها درجای خالی سلوچ بیشتر است. کاربرد واژه های مربوط به حوزه زنان در هر دو رمان تقریبا یکسان مشاهده شد. زیادی واژه های دشنام در جای خالی سلوچ نشان دهنده خشونت در زبان مردان است. روان شناسی واژه ها در حتی وقتی می خندیم عواطف و دنیای درونی زنان را کامال آشکار می سازد.