مقایسه ی تاثیر آموزش هنر مبتنی برتدریس مشارکتی، بدیعه پردازی و بارش مغزی، بر تربیت هنری دانش آموزان پسر پایه ی هشتم شهرستان رامسر

این پژوهش با هدف مقایسه آموزش هنر مبتنی بر سه روش تدریس مشارکتی، بدیعه پردازی، و بارش مغزی بر تربیت هنری دانش آموزان پایه هشتم دوره اول متوسطه شهرستان رامسر، انجام گرفته است. در این بررسی از روش تحقیق شبه آزمایشی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان پایه هشتم شهرستان رامسر با حجم نمونه 60 نفر تشکیل داده اند. روش نمونه گیری پژوهش، تصادفی خوشه ای و ابزار مورد استفاده آزمون محقق ساخته (تن تز) با پایایی محاسبه شده (0.88) می باشد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی ( فراوانی، میانگین،انحراف استاندارد) و آزمون های آمار استنباطی( مانکوا، و آنکوا ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که بین میزان تربیت هنری دانش آموزانی که تحت آموزش هنر مبتنی بر روش تدریس مشارکتی، بدیعه پردازی، و بارش مغزی قرار گرفته اند تفاوت معنادار وجود دارد و هر یک از سه روش تدریس بر مولفه های تربیت هنری نیز تاثیر جداگانهو متفاوت دارند. در مجموع روش تدریس مشارکتی با میانگین (2.98) بیشترین تاثیر را بر تربیت هنری داشته و روش تدریس بارش مغزی با میانگین (2.95) و روش تدریس بدیعه پردازی با میانگین (2.89) به ترتیب بر تربیت هنری موثر بوده اند.

کلیدواژه ها:

آموزش هنر ، تدریس مشارکتی ، تدریس بدیعه پردازی ، تدریس بارش مغزی ، تربیت هنری