رابطه فعالیت بدنی با کارکردهای اجرایی و پیشرفت تحصیلی نوجوانان پسر دوره اول دبیرستان

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه فعالیت بدنی با کارکرد های اجرایی و پیشرفت تحصیلی نوجوانان پسر صورت گرفت. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع همبستگی و رگرسیون بود.جامعه آماری کلیه نوجوانان پسر پایه هشتم دوره اول دبیرستان منطقه یک شهر تهران که شامل 2621 دانش آموز می باشد. تعداد 335 نفر از آن ها را به وسیله جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه های فعالیت بدنی نوجوانان ( paq-c ) و کارکرد اجرایی بریف پاسخ دادند.تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری انجام گرفت. نتایج نشان داد که هر چه فعالیت بدنی در دانش آموزان مورد بررسی بالاتر باشد میزان کارکرد های اجرایی بیشتر خواهد شد. در این بین مولفه ها کارکرد اجرایی ( مولفه های توجه ، بازداری پاسخ ، حافظه ، برنامه ریزی ) با فعالیت بدنی رابطه معناداری داشته و سایر مولفه ها با فعالیت بدنی رابطه ای نداشته اند. همچنین تاثیر دو متغیر فعالیت بدنی و کارکرد های اجرایی بر میزان پیشرفت تحصیلی معنادار است.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، پیشرفت تحصیلی ، کارکرد های اجرایی ( برنامه ریزی ، سازماندهی ، توجه و حافظه بازداری