چگونه توانستم مسئولیت پذیری دانش آموزان پایه ششم دبستان غیردولتی کوثر را در سال تحصیلی 98-99 بهبود ببخشم

یکی از اهداف نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، پرورش انسان هایی مسئولیت پذیر و دارای حس مشارکت اجتماعی است، لذا آموزش مسئولیت پذیری به کودکان و نوجوانان از جانب والدین و مسئولین مدرسه می تواند به تربیت بزرگسالانی مسئول و خدمتگزار در آینده منجر شود. (یوسف، امیر، 1393) اما گاها، در مدارس غیر دولتی به مسائل رفتاری دانش آموزان توجه کافی نمی شود. لذا پژوهش حاضر به منظور بهبود مسئولیت پذیری دانش آموزان پایه ششم دبستان غیردولتی کوثر انجام گرفته است که پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه معتبر و مصاحبه با اولیا ومسئولین مدرسه ضعف دانش آموزان در عوامل مسئولیت پذیری (نظم پذیری، خود مدیریتی، قانومندی، امانت داری، وظیفه شناسی، سازمان یافتگی، پیشرفت گرایی) مورد بررسی قرار گرفت و از طریق برگزاری کارگاه های مهارتی و برگزاری جلسه مشاوره جهت غنی سازی اولیا در مورد مسئولیت پذیری فرزندان و محول کردن مسئولیت در خانه و مدرسه و آموزش مهارت های غیر درسی مانند کمک های اولیه و مشارکت دادن آنها در امر تدریس و بیشتر کردن فعالیت های گروهی سعی در بهبود مسئولیت پذیری دانش آموزان داشتیم، از نتایج این پژوهش افزایش اشتیاق دانش آموزان برای مشارکت در برنامه اهی مدرسه و کلاس و انجام درست کارهای محوله و بهبود مسئولیت پذیری آنها در خانه و رضایت اولیا و افزایش ارتباط اولیا با مدرسه بود.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری ، رفتار ، قانومندی ، سازمان یافتگی ، پیشرفت گرایی ، غنی سازی