چگونه توانستم گوشه گیری و انزوا را در دانش آموزم از بین ببرم

اینجانب مریم ترابیان با مدرک کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی به مدت 6 سال در مقطع ابتدایی مشغول به تدریس هستم. در اوایل سال تحصیلی 99-98 در بین دانش آموزان پایه ششم متوجه شدم یکی از شاگردانم که بسیار درسخوان و باهوش و مودب است، اما تمایل زیادی به جمع همکلاسی ها و شرکت در کارگروهی ندارد. تصمیم گرفتم که با خود دانش آموز، والدین و آموزگار پایه پنجم در این زمینه صحبت کنم و ریشه ی اصلی این گوشه گیری را در او پیدا کنم. با توجه به این که این گوشه گیری یا ریشه در محیط مدرسه داشت یا در محیط خانواده باید امنیت و آرامش روحی را در محیط های مذکور از طریق دادن مسئولیت، تشویق و ... فراهم می کرد.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، انزوا ، دانش آموز