بررسی محتوایی، زبانی و ادبی دو مرثیه ای از مراثی جودی در وداع جناب قاسم بن الحسن و در مصائب حضرت سجاد (ع)

مرثیه گونه ای از شعر می باشد که در سوگ خویشاوندان، یاران، بزرگان قوم، عالمان دین و شرح ائمه ی معصومین (ع) سروده شده باشد. سروده های مدحی به ویژه مرثیه دارای اهمیت و جایگاه ویژه ای در میان مردم ایران بخصوص شیعیان است به گونه ای که روز به روز بر عشق و علاقه ی مردم به این گونه از سروده ها افزوده می گردد و از آن جا که بخش زیادی از سروده های شاعران را مرثیه و اشعار مدحی به خصوص مرثیه امام حسین (ع) و یاران وفادارش به خود اختصاص داده است. از سویی دیگر به خاطر این که تاکنون در پژوهشی جامع و دقیق به بررسی زبانی، ادبی و محتوایی مرثیه ای از مراثی جودی پرداخته نشده است. نگارنده بر آن است تا در این پژوهش به بررسی این موضوع بپردازد. در بررسی های انجام شده بر روی مراثی جودی در می یابیم: که در سروده های این شاعر مرثیه و اشاره به حوادث کربلا نمود بسیاری دارد؛ به گونه ای که نشان دهنده بخش بزرگی از عاشورای حسینی می باشد.

کلیدواژه ها:

مرثیه ، بررسی زبانی ، ادبی و محتوایی