بررسی را ه های رسیدن به کشف و شهود در آثار عرفانی

دیدار محبوب و نیل به آقای دوست، یک هدف متعالی است و عارفان همواره آن را سرلوحه ی طریقت خود قرار داده اند. در عرفان به این دیدار، شهود یا مشاهده گفته می شود. مطالعه متون عرفانی، حالات روحی عرفان در هنگام مکاشفه و سخنان شطح آلودگی که تحت تاثیر جذبه الهی بر زبان می آورند، قند مکرر است که با تکرار آن از تاثیر شگرفت و عمیق آن کاسته نمی شود. بحث کشف و شهود، حس کنجکاوی شیرینی را بر می انگیزد تا با اشتیاق هرچه تمامتر، منابع آن مورد بررسی قرار گیرد. سوال بنیادین این پژوهش، تعریف کشف و شهود و بررسی و تحلیل آن در آثار عرفانی می باشد. لطف وجذبه الهی به عنوان یک راه میانبر همواره مورد توجه عارفان بوده است. و در این پژوهش، به عنوان کشش آن سویی از آن یاد شده است. زمانی که عارف به وصاف پروردگار خویش دست می یابد. تحت تاثیر احوال روحی خاصی قرار می گیرد و ممکن است سخنانی به ظاهر نامعقول بر زبان آورد به این سخنان شطح گفته می شود منابع شطحیات بیشتر قرآن، حدیث و الهام است.

کلیدواژه ها:

کشف و شهود ، عرفان ، شطح ، عارفان