قابلیت تبدیل بازیهای بومی ایرانی به بازیهای رایانهای نمونه موردی قاپ بازی

اهمیت و نقش پر رنگ بازی دررشدوتربیت کودکان، توجه مضاعفی رانسبت به این موضوع میطلبد. بازی کودکان بسان آینهای می باشد که روحیات، استعدادها و زمینههای روانی کودکان را در سنین مختلف نشان میدهد که ابزاری کارآمد درشناخت کودکان است. کودکان توان تشریح آنچه را که فکر میکنند و میبینند، را ندارند و بازی رسانهای می شود برای بیان این درونیات. بازیهای گذشته دنیایی از تجربه را به همراه داشتند که امروزه به دلیل تغییر در سبک زندگی کودکان آنهانیز تغییر یافتهاند . درگذشته بازیهایی که کودکان انجام میدادند متناسب بافرهنگ و سنن مربوط به اقلیم و جغرافیایی بوده که در آنها رشد کرده اند و اکثریت این بازیها از نسلی به نسل دیگر منتقل شدهاند. امروزه با پیشرفت فناوری، کودکان بیشتر به بازیهای رایانهای گرایش یافتهاند و کمکم بازیهای سنتی متناسب با فرهنگ خودی به فراموشی سپرده شده است.بازیهای رایانهای که درکشورهای دیگر متناسب با فرهنگ آن کشور تولید میشوند و در برخی مواقع سنخیت کمتری با فرهنگ ایرانی دارند، مورداستفاده قرار میگیرند. در نتیجه موجب رواج فرهنگ بیگانه و فراموش شدن فرهنگ خودیمیشوند. برای جلوگیری از این معضلات یکی از رویکردها، طراحی و ساخت بازیهایی متناسب با فرهنگ بومی و ملی است.که با امکانسنجی تبدیل بازیهای محلی به بازیهای مدرن رایانه ای میسر می شود.دراین مقاله تلاش بر این است با بررسی و مطالعه موردی بازی بومی ایرانی، قاپ بعنوان یکی ازقدیمی ترین و پر استمرارترین بازیها در ایران براساس دادههای باستانشناسی و انسان شناسی، امکان تبدیل شدنش به بازی رایانه ای با حفظ قواعد بازی مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت مزایا ومعایب موجود بررسی شوند

کلیدواژه ها:

بازیهای رایانهای ، بازیهای محلی ، قاپ ، فرهنگ ایرانی