بررسی خشکسالی های استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از شاخص های مختلف خشکسالی

پدیده ی خشکسالی یکی از مهم ترین بلایای طبیعی است که بسیاری از کشورها را تحت تأثیرخود قرار داده و باعث بروز بسیاری دشواری ها ازجمله مشکلات اقتصادی، اجتماعی و ... شده است. این پدیده شرایطی از کمبود بارندگی و افزایش دما است که می تواند در هرمنطقه جغرافیایی و هر وضعیت اقلیمی حادث شود. مطالعه وضعیت خشکسالی در نواحی مختلف در تدوین طرح-های مقابله با خشکسالی و مدیریت خطر آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در ارزیابی خشکسالی، تعیین مجموعه ای از شاخص های مناسب و دقیق از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با استفاده از شاخص های خشکسالی می توان شدت، مدت و وسعت خشکسالی را کمی کرده و به صورت دوره ای ارزیابی نمود. یکی از روش های مطالعات خشکسالی تحلیل داده های بارندگی است که از عمومی ترین روش ها بشمار می رود. استان چهارمحال و بختیاری با دارا بودن 01/0 مساحت کشور 10 درصد از آب کشور را تأمین می کند. ولی در بین 8 استان دارای خشکسالی شدید قرار دارد. در تحقیق حاضر به منظور پایش خشکسالی اطلاعات بارندگی سالانه 5 ایستگاه سینوپتیک و اقلیم شناسی استان طی دوره آماری 2011 – 1956 انتخاب و پس از آزمون صحت و همگنی داده ها، با بهره گیری از شاخص های SPI، PNPI، RU، SIAP، DPI و RAI ضرایب شاخص های خشکسالی محاسبه و فراوانی شدت خشکسالی بر اساس هر یک از شاخص ها تعیین گردید و در نهایت به مقایسه هر یک از شاخص های مورد نظر پرداخته شد. نتایج حاصله حاکی از آن است که شدت خشکسالی های مشاهده شده در تمام شاخص های مورد مطالعه تقریباً با هم هماهنگ میباشند، اما به طور کلی می توان گفت شاخص معیار بارندگی سالانه( SIAP) در مقایسه با دیگر شاخص های خشکسالی مورد استفاده، بیش ترین حساسیت را نسبت به خشکسالی دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که تمام ایستگاه های مورد مطالعه در سال های 1956، 1960 و 2008 شرایط خشکسالی حاد را تجربه کرده اند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، شاخص های خشکسالی ، بارش ، چهارمحال و بختیاری