جایگاه زیباشناسی وهنر و تاثیر آن برتغییر بستر برنامه درسی

هدف این پژوهش جایگاه زیباشناسی وهنر وتاثیر آن برتغییربستر برنامه درسی بوده است. این مطالعه با هدف شناخت ماهیت زیبایی در دیدگاه های مختلف وارتباط آن با هنر و درک جایگاه زیبایی شناسی بوده و نقش آن در تغییرات برنامه درسی بر اساس سند ملی وبیان نیاز های زیبایی شناسانه درقالب نیاز های بصری ، نیاز های شنیداری و نیاز های مهارتی و بدنی تبیین شده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است که در این روش، یافته ها در زمینه -نظرات و دیدگاه های عرفان شرق و غرب، از دوره افلاطون ایده الیسم تا دوره کانت وهگل و همچنین مفاهیم جدید پست مدرن به طور کامل مطالعه و در این پژوهش به طور موجز بیان شده است. سرانجام، تاثیر زیبای شناسانه بر بستر های برنامه درسی مورد کنکاش قرار گرفته است. جهت رسیدن به این بینش هنری نیاز به اجرای تغییرات با عناوینی چون بهبود ونوآوری و اصلاح بوده که محقق بر اساس اسناد برنامه درسی ملی آن حیطه ها را در بخش های مبانی نظری از منظر زیبایی شناسی بر اساس نیاز های بصری ، نیاز های شنیداری و نیاز های بدنی مهارتی از دیدگاه و موضوعاتی نظیر موضوعات دینی ، ملی، یادگیرندگان ، معلمان ، جامعیت ، تفاوت ،تعادل و مادام العمری یادگیری یک پارچگی ومشارکت به عنوان عوامل مؤثر در شکل گیری بستر جدید در برنامه درسی مورد مطالعه قرار داده است. در پایان این بررسی نتیجه میگیرد که زیبایی دارای معانی و مفاهیم متفاوت ومتنوعی است ولی با شناخت ناصر تشکیل دهنده آن وجود هنر و مهارت های خلاقانه در مسیر تغییر برنامه بسیار حائز اهمیت بوده و وجود تعامل وتعادل در بهره گیری از شیوه های هنری می تواند فرد یادگیرنده و محیط یادگیری را دلپذیر و احساسات پاک و جایگاه والای انسانی را از حاشیه به متن اصلی آورده و به سمت کمال مطلوب راهنمایی نماید.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، هنر ، برنامه درسی ، تغییر برنامه درسی