مروری بر روشهای حذف دی اکسید کربن از جریان های گازی

در سالهای اخیر، گرم شدن کره زمین توسط گازهای گلخانهای به ویژه گاز دی اکسید کربن به یک مساله نگران کنندهدر جهان تبدیل شده است. در این میان گرچه فنآوری های مختلفی برای حذف یا جذب دی اکسید کربن مطرح شده امادر حال حاضر به نظر میرسد که مناسب ترین روش جداسازی این گاز در نیروگاه های برق پس از احتراق، روش جذبسطحی و جذب شیمیایی می باشد. در این مقاله به مطالعه روش جذب شیمیایی با استفاده از جاذب هایی مانند مایعاتیونی، آلکانول آمین ها و محلول های آبی آنها پرداخته شده و همچنین در این روش فاکتورهایی همانند بازده جذب دیاکسید کربن، میزان جذب، انرژی موردنیاز برای بازیابی آن در نظر گرفته شده است. در ادامه کار به بررسی روش جذبسطحی اشاره شده که در آن علاوه بر جاذب های فیزیکی، جاذب های جامد مزوحفره همراه با پلی آمین ها و پیوندهایآمینوسیلان، استفاده شده است. همچنین در این روش فاکتورهای موثر درمورد انتخاب جاذب مانند هزینه، سرعت وظرفیت جذب دی اکسید کربن و پایداری حرارتی مقایسه و بحث شده است. در نهایت فرآیندهای احیا (بازیابی) برای مصرفانرژی کمتر و جذب بیشتر و موثر دی اکسید کربن نیز ارایه گردید و راهکارهایی برای کاربرد هر دو روش جذب و جذبسطحی در آینده پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن ، جذب سطحی ، جذب شیمیایی ، جاذب برپایه آمین