مطالعه کمپلکسومتری برهمکنش ترکیب N و N′- دی پیریدوکسیل (1 و 2 دی آمینو پروپان) با کاتیون های سرب و کادمیم به روش هدایت سنجی

واکنش تشکیل کملکس بین لیگاند شیف باز N و N- دی پیریدوکسیل - (1 و 2 دی آمینو پروپان) (PPDA) با کاتیون های سرب (II) و کادمیم (II) در حلال های خالص متانول (MeOH)، آب (H2O) و مخلوط های دو جزیی آب متانول (H2O_MeOH) در دماهای مختلف با استفاده از روش هدایت سنجی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های هدایت سنجی نشان می دهند که استوکیومتری کمپلکس های ایجاد شده بین لیگاند (PPDA) با کاتیون سرب (II) و کادمیم (II) در همه موارد به صورت 2:1 می باشد. افزایش لیگاند به کاتیون ها در همه موارد باعث افزایش هدایت مولاری محلول ها می شود که نشان می دهد تحرک یونی کمپلکس حاصل بیش از تحرک کاتیون حلال پوش شده است. ثابت پایداری کمپلکس های ایجاد شده با استفاده از داده های هدایت سنجی بدست آمد. تغییرات Logkf در مقابل ترکیب درصد حلال در همه موارد یک رفتار غیر خطی نشان می دهد که می تواند به علت اندرکش بین مولکول های حلال حلال باشد و میزان تاثیر این بر هم کنش در حلال پوشی کاتیون، لیگاند و کمپلکس تشکیل شده است. ترتیب ثابت پایداری کمپلکس +2 (PPDA. Cd) و +2(PPDA. Pb) در دمای 25C به صورت زیر است: (PPDA. Pb) 2+> (PPDA. Cd) +2) مقادیر توابع ترمودینامیکی (ΔS°C, ΔH°C) برای تشکیل کمپلکس N و N دی پیریدوکسل- (1 و 2 دی آمینو پروپان) (PPDA) در مخلوط های دو جزیی حلال ها با استفاده از وابستگی ثابت تشکیل این کمپلکس به دما و رسم نمودارهای وانت هوف بدست آمدند.

کلیدواژه ها:

، N و N- دی پیریدوکسل - (1 و 2 دی آمینو پروپان) ، مخلوط دو جزیی ، هدایت سنجی