تهیه کامپوزیت و نانوکامپوزیت پلی پیرول با استفاده از اکسید آهن III و پایدارکننده پی وینیل الکل به روش کلوئیدی در محیط آبی و بررسی تاثیر غلظت پایدارکننده و خواص پلیمری مورفولوژی آن

هدف از این تحقیق تهیه ی کامپوزیت و نانوکامپوزیتهای پلی پیرول با استفاده از کلرید آهن به عنوان اکسید کننده و در حضور پایدارکننده ی پلی وینیل الکل در محیط آبی است به منظور بررسی رفتار و خواص متفاوت این نمونه ها از آزمونهای میکروسکوپ الکترونی SEM. ساختار شیمیایی پلیمر تهیه شده بااستفاداه از طیف سنجی مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان دادند که شدت پیک ها به نوع پایدارکننده بستگی دارد شکل شناتی درصد تبدیل مونومر به پلیمر و اندازه ی ذرات به نوع و غلظت پایدارکننده و حلال بستگی دارد. SEM نشان داد که هرچه مقدار پایدارکننده بشتر شود اندازه ی ذرات کوچکتر و ریزتر و یکنواختی ذرات بیشتر می گردد.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت ، نانوکامپوزیت ، پلی پیرول ، شکل شناختی ، ساختار شیمیایی