بررسی تاثیر هدفمندسازی یارانه ها بر میزان مصرف سوخت و آب، برق، گاز دردانشگاه شیراز

هدفمند سازی یارانه در راستای ایجاد و متعادل سازی توزیع درآمد و کاهش آثار حاصل از فشار بازار یا به منظور کاهش هزینه های تولید و حمایت از تولیدکنندگان با هدف تخصیص بهینه منابع ، تثبیت قیمت ها، از سال 1311 در ایران آغاز شده بود و بعد از تغییر و تحول در پرداخت یارانه ها بالاخره در نیمه دوم سال 1389 طرح هدفمند سازی یارانه ها اجرا گردید. بر این اساس، یارانه ها از تزریق مستقیم به بازار و صنایع، به پرداخت نقدی تغییر شکل داد. پایین بودن قیمت حامل های انرژی و منظور نکردن هزینه های واقعی آن در بودجه مشکلات عدیده ای را در برداشت. هدفمندسازی یارانه های انرژی به عنوان راهی برای گذر از مشکلات بود. در دانشگاه شیراز حامل های انرژی از جمله سوخت و فرآورده های نفتی از جمله هزینه های است که اغلب فعالیتهای آن را تحت تاثیر قرار می دهد. اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها قطعا اثرات زیادی بر مخارج آن خواهد داشت. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر اجرای قانون فوق بر میزان مصرف حامل های انرژی شامل آب، برق، گاز، بنزین و گازوئیل می باشد. بنابر این میزان مصرف این حامل ها را دو سال قبل و دو سال پس از اجرای قانون مورد بررسی قرار داده و با استفاده از آزمونهای T و فریدمن فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفتند. براساس نتایج آزمون فرضیه های تحقیق، میانگین میزان مصرف آب، برق و گاز در دوره های بعد از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها، کمتر از میانگین میزان مصرف، در دوره قبل از هدفمندسازی می باشد. ولی میانگین میزان مصرف بنزین و گازوئیل در دوره های بعد از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها، بیشتر از میانگین میزان مصرف در دوره های قبل از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها می باشد.