اثرات سینرژیسمی آنتی بیوتیک ها بر استافیلوکوک کوآگولاز مثبت و منفی مقاوم به متی سیلین

مقدمه استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) یکی از علل اصلی عفونت های بیمارستانی است که بدلیل مقاومت در برابرانواع آنتی بیوتیک ها در حال حاضر مقابله با آن بطور فزاینده دشوار شده است.از سویی دیگر قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک ها ، تحت فشار انتخابی ، منجر می شود که ؛ میکروارگانیسم ها برای زنده ماندن در برابرشرایط تحمیل شده ی جدید ، تکامل یابند . بنابراین نیاز به ایجاد روش های درمانی جایگزین طبیعی یا ترکیبی وجود دارد.روش کار در مطالعه مروری حاضر ، برای یافتن مستندات مرتبط با موضوع جستجو در پایگاه های داده اطلاعاتی Scopus, Magiran, Science of Web ISI, ScienceDirect بدون محدودیت زمانی به دو زبان فارسی و انگلیسی انجام شد.یافته ها در مجموع نتایج 42 مقاله انگلیسی و فارسی مورد نقد و بررسی قرار گرفتند . در یک مطالعه نمونه بالینی ، پس از اضافه کردنوانکومایسین به سفیپیم کاهش رشد استافیلوکوک های کوآگولاز مثبت و منفی مقاوم به متی سیلین به ترتیب از 35% و 45% به 100 %رسید. هم چنین میانگین کشته شدن با وانکومایسین به تنهایی و با جنتامایسین نشان داد ؛ هنگامی که این دو دارو به هم اضافه شدند ، کشتاردر هر زمان تقریبا 100 برابر بیشتر از وانکومایسین به تنهایی بود. مروری بر نتایج حاصله از مطالعات نشان میدهد ؛ ترکیب وانکومایسین وبتالاکتام ها با فعالیت ضد استافیلوکوکی یک رژیم موثر برای درمان عفونت ها با سویه های بالینی استافیلوکوک طلایی است.نتیجه گیری باتوجه به مقاومت بالای ایزوله های تحت بررسی در مطالعات انجام شده ، بررسی دقیق حساسیت آنتی بیوتیکی ، برای ارائهالگوی درمانی مناسب ضروری است و بدنبال مشاهده اثر مثبت هم افزایی آنتی بیوتیک ها ، ساخت یک ترکیب واحد از آنتی بیوتیک ها بهعنوان داروی ضدمیکروبی جهت مقابله و درمان عفونت های ناشی از MRSA ، پس از انجام مطالعات تکمیلی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

آنتی بیوتیک ، سینرژیسم ، استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی سیلین