توسعه مدل یک پارچه تدوین استراتژی منابع انسانی (مطالعه موردی: شرکت مپنا)

استراتژی منابع انسانی هم در عرصه نظری و هم به ویژه در عرصه کاربردی، دانشی جوان است که پیدایش اوین تئوری ها و الگوهای مربوط به تدوین آن، کمتر به از دو دهه پیش باز می گردد . با این حال این الگو در کشورمان هنوز به وضوح تدوین نگردیده اند و در پهنه کاربردی نیز تاکنون در سازمان ها به کار گرفته نشده اند، ولی با عنایت به لزوم یکپارچگی زیر سیستم های منابع انسانی و هماهنگی آنها با سایر سیستم های موجود در سازمان و استراتژی سازمان ضرورت رویکرد استراتژیک منابع انسانی ، آشکار است. اولین مدل تدوین استراتژی منابع انسانی، به شیوه ای مشابه با الگوهای رایج تدوین «استراتژی سازمان» در سال 1984 توسط دانشگاه هاروارد ارائه گردید. از سال 1987 مدل هایی ارائه شدند که مبتنی بر عوامل ویژه مدیریت منابع انسانی بودند. تا اینکه در سال 2000 «پیتر بامبر گر و لن مشولم» با معرفی و تبیین مدل «نگرش یکپارچه» تحول جدیدی را بر منبای منطقه پژوهش ترکیبی در دو جنبه ذیل بنا نمودند: الف) از ترکیب دو طیف «کنترل بازده / فرایند» و «توجه به بازار کار داخلی/ خارجی» چهارگونه استراتژیک را ارائه نمودند که متناظر با چهارگزینه گزینه ای که قبلا در الگوهای اثر بخشی «هال» ساختار سازمانی «دفت». رهبری وضعی «هرسی و بلانچارد» . استراتژی فرهنگی «دنیسون و میشرا» وحتی به نوعی دیگر ، در الگوهای استراتژی سازمانی «دیوید» ارائه شده بود. ب) با ترکیب مفاهیم نگرش «عقلایی» یا منطقی «طبیعی» یا واقعی. استفاده ازنقاط مرجع استراتژیک (SRPs) را برای تدوین استراتژی منابع انسانی پیشنهاد کردند.

کلیدواژه ها:

استراتژی (Strategy) ، تدوین استراتژی (Strategy Formulation) ، استراتژی منابع انسانی (Human Resource Strategy) ، مدیریت استراتژیک منابع انسانی (Strategic Human Resource Managment ) ، نقاط مرجع استراتژیک (Strategic Reference points (SRPs( ، کنترل (Control) ، بازار کار (Labor Marker) ، پیمانکاران نیروی انسانی Professional Employee Organization (PEO) ، استفاده از منابع خارج سازمان (Outsouricing)