بررسی قابلیت بکارگیری استاندارد سرمایه گذاری در منابع انسانی در یک سازمان دولتی ایران

مقدمه ای بر (INVESTORS IN PEOPLE) IIP استاندارد سرمایه گذاری کنندگان در افراد در سال 1991 در انگلستان به عنوان یک فعالیت مشترک بین دولت و کارفرمایان بخش خصوصی برای دسته بندی یک مجموعه ای از مهمترین اقدامات برای آموزش و توسعه افراد در راستای تحقق اهداف سازمان، ارائه گردید و در حال حاضر بیش از 25000 سازمان در سراسر دنیا بطور رسمی به عنوان سرمایه گذار شناخته شده اند. هدف از طراحی این استاندارد توانمند ساختن سازمانها در بهبود کیفیت و اثر بخشی اقدامات آموزش و توسعه می باشد. این استاندارد در عرصه دولت، برای ایجاد یک تغییر و تحول اساسی در مهارت های آموزش و توسعه اهرمی کلیدی محسوب می شو. این استاندارد دارای چهار اصل: یعنی تعهد (commitment) ، طرح ریزی planning ، اقدام Action ، ارزیابی evalution و 24 شاخص می باشد. د راین استاندارد نتایج توسعه سازمان با توجه به شاخص های ارائه شده سنجیده می شود. این استاندارد در وهله اول ، یک برنامه توسعه سازمان است و در سپس برنامه آموزش و توسعه کارکنان می باشد. به هر حال شاخصهای 24 گانه به نحوی طراحی شده اند که نشان دهند حوزه های معینی از شایستگی سازمان وجود دارند که باید در حد استاندارد باشند آن هم بدون ملاحظه نوع و اندازه و محل سازمان.