بررسی تأثیر اندازه ذرات رسوبات بستر بر آبشستگی تکیه گاه های پل

آبشستگی پدیده طبیعی است که بواسطه جریان آب رودخانه ها و یا سیلاب بوجود آمده، و نتیجه آن عمل فرسایش بوسیله جریان آب است،که موجب انتقال و سائیدن مواد از کف، سواحل و اطراف پایه های پل می شود ودر بسیاری از مواردمنجر به تخریب پل و سازه های هیدرولیکی می گردد.در این مطالعه تأثیر اندازه ذرات رسوبات بستر بر آبشستگی تکیه گاه های کوتاه(نسبت طول پیش آمدگی تکیه گاه به عمق جریان کمتر از یک است) به صورت آزمایشگاهی با استفاده ازرسوباتیکنواخت با قطر متوسط ذرات0/35و0/7و1/5 میلیمتر درشرایط آب زلال مورد بررسی قرارگرفت نتایج نشان میدهد که برای رسوبات یکنواخت با d50 ≤0/7فرم بستر ریپل تشکیل می شود و برای رسوبات باd50 >0/7 فرم بستر ریپل تشکیل نمی شود.عمق آبشستگی در رسوبات ریپل d50≤0/7 در شرایط آب زلال،در مقایسه با رسوبات غیر ریپل کمتر است

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، اندازه ذرات ، تکیه گاه پل ، مدل فیزیکی