ارزیابی رفتار تاریخچه زمانی شیروانی ها با فرض اندرکنش خاک-سازه در نرم افزار ABAQUS

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 414

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CICEAUD01_0348

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

اندرکنش رفتاری خاک و عنصر تسلیح کننده و عملکردهای متقابل این دو، رفتار خاک مسلح را پیچیده می کند. باتوجه به بررسی های انجام شده تا قبل از چند دهه اخیر مهمترین کاربرد مواد به کار برده شده در خاک برای بهبود مقاومت برشی خاک بوده است، که با تولیدات مواد پلیمری علاوه بر تسلیح خاک جنبه های گوناگون خاک بهبود یافته و امکان استفاده از آن در سازه های مختلف فراهم گردیده است، که در صورت نبود استفاده از خاک به تنهایی غیر ممکن بود. در این مقاله به بررسی رفتار شیروانی ها تحت بارهای ناشی از زلزله، با فرض اندرکنش خاک – سازه پرداخته شده است. بر اساس نتایج تغییرات جابجایی های افقی و قایم در برابر تغییرات در فاصله لایه های ژیوگرید مشاهده می شود که روند تغییرات جابجایی های افقی و قایم ماکزیمم در برابر تغییرات در فاصله لایه های ژیوگرید روندی صعودی است. با این حال نرخ رشد برای مقادیر نشست بیشتر از جابجایی های افقی می باشد. با افزایش فاصله لایه ها از 1متر به 2متر (افزایش 2 برابری) مقدار نشست های قایم از 2.32 به 7.64 سانتی متر رسیده است که معادل با رشد 3.3 برابری می باشد. برای جابجایی های افقی این مقدار از 2.34 به 3.77 سانتی متر رسیده است که رشدی برابر با 1.6 برابری می باشد. با توجه به نتایج مقایسه مقادیر تنش های قایم در تحلیل های دینامیکی مشاهده می شود. که مقادیر تنش های قایم با افزایش فاصله بین لایه های ژیوگرید دچار افزایش شده است. مقدار تنش قایم از 0.80 تن بر متر مربع برای حالت فاصله 1متر تا حدود 0.90 بر متر مربع برای حالت فاصله 2 متر متغیر می باشد. با توجه به نتایج مقایسه مقادیر تغییر مکان های افقی در تحلیل های دینامیکی مشاهده می شود که مقادیر جابجایی های افقی با افزایش فاصله بین لایه های ژیوگرید دچار افزایش شده است. این مقدار جابجایی از 2.34 سانتی متر برای حالت فاصله 1متر تا حدود 3.77 سانتی متر برای حالت فاصله 2متر متغیر می باشد. با توجه به نتایج مقایسه مقادیر نشست های قایم در تحلیل های دینامیکی مشاهده می شود که مقادیر نشست به طور طبیعی با افزایش فاصله بین لایه های ژیوگرید دچار رشد شده است. این مقدار نشست از 2.32 سانتی متر برای حالت فاصله 1متر تا حدود 7.64 سانتی متر برای حالت فاصله 2متر متغیر می باشد.

نویسندگان

مهدی هاشمی پور

کارشناس ارشد گروه مهندسی عمران، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

علیرضا لوایی

عضو هییت علمی گروه مهندسی عمران، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

علیرضا لهراسبی

عضو هییت علمی گروه مهندسی عمران، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران