مروری بر موقعیت حقیقی و پیشرفت های اخیر در طراحی پارامتری

در سال های گذشته، پیشرفت های چشم گیری در ابزارهای به کمک کامپیوتر با هدف ارایه یا انتقال نتایج پروژه های معماری صورت گرفته است. اما پیشرفت های قابل قیاسی در توسعه ابزارها با هدف کمک به طراحی جهت تولید اشکال معماری به شیوه ای راحت و محاوره ای ( interactive ) صورت نگرفته است. حتی بدتر اینکه، معمارانی که از وسایل قدرتمند فراهم شده توسط کامپیوترها به عنوان ابزاری مستقیم برای ایجاد اشکال معماری استفاده می کنند، مستثنی هستند. معماری همچنان با وسایل سنتی با استفاده از کامپیوتر به عنوان ابزاری بیش از ابزار نقشه کشی و طراحی، تولید می شود. دلایلی که راجع به این موقعیت توضیح می دهند را می توان به راحتی شناسایی نمود، هرچند، اختلافات عقیده قابل توجهی وجود خواهد داشت. به نظر من، سعی برای پیشرفت سریع و به طور مثال، پیشنهاد روش های طراحی یکپارچه با استفاده از سیستم های خبره و هوش مصنوعی اشتباه است، در حالی که ابزارهای کافی برای تولید و تغییر مدل های 3 بعدی ساده وجود ندارد. ابزارهای مدلسازی فعلی، رضایت بخش نیستند. محدودیت اصلی آنها کمبود ابزارهای مناسب برای تغییر محاوره ای مدل به محض ایجاد و ساخت می باشد. در هر فعالیت طراحی، که طراح دایما به جلو و عقب حرکت کرده، و برخی از جنبه های خاص مدل یا طرح اولیه اش را به دقت شرح داده یا حتی به راه حل قبلی که موقتا رها شده بود بازمی گردد، یک جنبه بنیادی به حساب می آید. این مقاله خلاصه ای کلی از موقعیت حقیقی و پیشرفت های اخیر مطرح می کند که در آینده نزدیک می توان از آنها به عنوان ابزارهای طراحی معماری در کنار برخی نکات بحرانی و حساس در مورد ربطشان با معماری استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مدلسازی هندسی ، مدل های آماری و ساختمانی ، طراحی پارامتری