روند طراحی اقلیمی با رویکرد معماری پایدار

حیات منحصرا در محیط پایدار و اقلیم مناسب، توسعه و رشد می یابد. استفاده از منابع طبیعی با هدف تامین نیازهای کنونی بشر و همچنین نسل های آینده، مسیله ای است که معماران را به توجه و رعایت اصول معماری و توسعه پایدار سوق می دهد. در این پژوهش به بررسی توسعه طراحی اقلیمی و انرژی های طبیعی بر معماری پایدار پرداخته شده است. بدین منظور در ابتدا به ضرورت توجه به معماری اقلیمی و اصول طراحی اقلیمی در معماری سنتی ایران اشاره خواهد شد. در قسمت دوم مقاله به شناسایی و استفاده از فناوری های جدید و هوشمند به منظور نیل به تحقق معماری پایدار می پردازیم. هدف اصلی این مقاله تاکید بر طراحی معماری همساز با اقلیم و استفاده از فناوری های جدید است. معماری همساز با اقلیم همان اصولی است که در معماری سنتی داشته ایم. در آن زمان، مصالح اصلی خشت، گل و آجر بوده؛ حال با توسعه و گسترش روزافزون مصالح و فناوری های ساخت، چگونه می توانیم معماری همساز با توسعه پایدار داشته باشیم

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، اقلیم ، معماری پایدار ، طراحی پایدار