طراحی الگوی سایبان اقلیم سرد و خشک شهر میمه به کمک تقویم نیاز به سایه و آفتاب

مقدار و عمق ورود پرتوهای خورشید به فضای داخلی، خصوصا در اقلیم های سردسیری، یکی از عوامل موثر در تامین احساس آسایش حرارتی است. ضرورت ورود نور و حرارت حاصل از آن به فضاهای داخلی در بیش از نیمی از سال، در مناطق سرد سیر، باعث حساسیت ویژه سازندگان بومی در ساخت نهاز و نخیرهای بدنه بیرونی بنا شده است. در معماری بومی مناطق سرد شکل سایبان ها، به اندازه نیاز به ورود نور حایز اهمیت بوده است. در این پژوهش تلاش شده است مقدار و ساعات نیاز به ورود پرتوهای مطبوع آفتاب به فضای داخلی، در تمامی فصول سال شهر میمه با اقلیم سرد و خشک، با تحلیل دادههای اقلیمی شهر و در نتیجه ترسیم تقویم نیاز به سایه و آفتاب مشخص شود. سپس سعی شده است به کمک تقویم نیاز به سایه و آفتاب میمه الگوی سایبان پاسخگو به نیاز تمامی فصول سال، در راستای رسیدن به معماری مطلوب و سازگار با بوم منطقه، طراحی شود. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی توصیفی در صدد رسیدن به الگوی صحیح سایبان در شهر میمه هستیم. در پایان تلاش شده است با کمک داده های هواشناسی، تحلیل های لازم و با ترسیم تقویم نیاز به سایه و آفتاب، الگوی سایبان مطلوب چهار جبهه اصلی بنای شهر میمه طراحی شود.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، سرد و خشک ، معیار آسایش ، تقویم نیاز به سایه و آفتاب ، الگوی سایبان