تحلیل معیارهای زیباشناختی در جداره ها و نماهای شهر تبریز با رویکرد انتقادی محدوده مطالعاتی: چهارراه شریعتی تا چهارراه آبرسان تبریز

نمای شهری، یکی از عرصه های منظر شهری است که در ارتباط زیادی با ناظرین قرار دارد، بنابراین درصورتی که این سطوح، دارای ارزشهای بصری هماهنگ با محیط و بستر باشد، واجد ارزشهای زیبایی شناسانه خواهند بود. زیبایی و زیباشناسی در طول قرن ها از طرف نظریه پردازان متعددی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و تکامل یافته است. می توان چنین بیان کرد که زیبایی در مقوله جداره های شهری به نوعی حاصل عناصر کالبدی مورد استفاده در آن می باشد. بنابراین توجه به عامل زیبایی در طراحی جداره های شهری بسیار حایز اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش بررسی نظریات صاحب نظران، تبیین معیارهای زیباشناسی در جداره های شهری، دسته بندی آنها و در نهایت شناسایی این معیارها در جداره های خیابان امام تبریز می باشد. در این راستا از روش انتقادی معیاری سیستماتیک برای تبیین معیارهای زیبایی از منظر نظریه پردازان مختلف، بهره برده می شود. جهت بررسی نمونه، از دو گروه پرسش شونده که شامل 20 نفر از متخصصین رشته معماری و 50 نفر از ناظرین فضا می باشند، استفاده می شود. یافته ها بیانگر این موضوع است که توجه به شاخص های زمینه و بستر طرح، ورودی ها، فرم بازشوها، خطوط نما، تزیینات، رنگ و جنس مصالح در نمای شهری در اولویت ارزیابی زیباشناسانه نماهای شهری قرار دارند.

کلیدواژه ها:

زیباشناسی ، جداره ، رویکرد انتقادی ، تبریز