معیارهای موثر در برنامه ریزی بازآفرینی و بهسازی بافت فرسوده شهر سمنان با استفاده از مدل sowt

بافت های کهن شهری معمولا محلی آکنده از میراث فرهنگی و سرآغاز تولد شهر می باشد. لیکن به دلیل عدم پاسخگویی به نیازهای فعلی مردم و کم توجهی برنامه ریزان شهری به ساکنین این منطقه ها، بخش قابل توجهی از شهروندان ترجیح می دهند در بخش های نوساز شهر سکونت کنند. بافت تاریخی شهر سمنان به عنوان بخشی از ایالت قومس به دلیل قرارگیری در مسیر جاده ابریشم از دیرباز در شاهراه های اصلی کشور همیشه مورد توجه بوده و از این رو بررسی معماری و نحوه شکل گیری بافت تاریخی این شهر کهن و ارتباط آن با زندگی روزمره ساکنان یکی از موضوعات حایز اهمیت به لحاظ جغرافیایی می باشد که در طول قرون و ادوار تاریخی مختلف کمتر مورد توجه قرار گرفته است. به همین دلیل بافت تاریخی شهر سمنان را می توان یکی از بافت های با ارزش و تاریخی در ایران دانست که در این تحقیق سعی بر آن است که با بررسی و تحقیق در مورد وضعیت محدوده بافت تاریخی و کهن شهر و شناخت مشکلات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی آن، برنامه ریزی مناسبی جهت باز آفرینی آن پیشنهاد داده شود.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، بهسازی ، بافت فرسوده ، برنامه ریزی ، شهر سمنان